<<powrót – Zemsta – omówienie lektury

W całym utworze występują dwie kobiety: Klara Raptusiewicz i Hanna Czepiersińska, czyli Podstolina. No, dobra – trzy, bo jest jeszcze Rózia, służąca Cześnika, ale to postać epizodyczna i niewiele można o niej powiedzieć.

Klara jest młodą dziewczyną. Jej majątkiem zarządza Podstolina, opiekunem prawnym jest brat jej ojca, Cześnik. Klara zakochała się w Wacławie, synu Rejenta. Jest dziewczyną mądrą, dobrze ułożoną, znającą zasady – nie chce uciec z Wacławem w imię miłości, by później żyć w niesławie. Ma też z pewnością poczucie humoru i jest inteligentna – pokazuje to między innymi scena, w której rozmawia z zakochanym w niej Papkinem. Gdy dziewczyna orientuje się, z jakim zamiarem Papkin do niej przybywa, prowadzi rozmowę w ten sposób, by sam wolał zrezygnować z ewentualnych konkurów. Na koniec jeszcze Klara pokazuje, co jest dla niej najważniejsze: miłość i ukochany człowiek, nie pieniądze i ewentualne zaszczyty. Bez wahania spłaca odszkodowanie Podstolinie, by zakończyć konflikt i móc wieść normalne życie.

Podstolina jest trzykrotną wdową, a jej ostatnim mężem był Podstoli. Niektórzy doszukują się ukrytego znaczenia w nazwisku Czepiersińska – ma ono pochodzić od wyrazu „czepiać się”. Jest kobietą doświadczoną, dojrzałą i o słabym kręgosłupie moralnym. Zdaje sobie sprawę z tego, że jest uboga, ponieważ pieniądze, którymi dysponuje, należą do Klary (mają trafić do niej w dniu ślubu) i dlatego szuka męża. Nie kieruje się uczuciami, tylko korzyściami. Początkowo decyduje się na Cześnika, który jest starym kawalerem, ale gdy tylko spotyka Wacława (swoją dawną miłość) bez wahania decyduje się na ślub z nim (wbrew jego woli). Nie jest wierna, nie można polegać na jej słowie, jest interesowna. Myśli wyłącznie o sobie, jest skoncentrowana na sobie.