<< Śmierć Pułkownika – opracowanie i streszczenie
Poszukajmy razem środków stylistycznych, które pozwoliły zbudować tak przejmującą scenę.
epitety – (rota) strzelców zielona, (chatką) leśnika, głuchej (puszczy), stary (żołnierz), (lud) prosty
porównanie – stary żołnierz on chce jak Czarniecki, umierając, swe żegnać rynsztunki
kontrast – tyle krwi swej i cudzej wylali, Łzy ni jednej — a teraz płakali
anafora – Kazał konia Pułkownik kulbaczyć,
Kazał przywieść do izby — do siebie.
Kazał przynieść swój mundur strzelecki
pytania retoryczne – Jakie piękne dziewicze ma lica? Jaką pierś?
wykrzyknienie – To Litwinka, dziewica–bohater,
Wódz Powstańców — Emilija Plater!
wyliczenie – W ręku krzyż, w głowach siodło i burka,
A u boku kordelas, dwururka