<< Quo vadis – opracowanie i streszczenie
Pomponia Grecyna pisze list do Akte z prośbą o opiekę nad Ligią w pałacu. Podobnie postępuje Petroniusz. Akte jest co prawda byłą kochanką Nerona, kochającą go bezgranicznie, ale przy tym kobietą dobrą i czytającą pisma chrześcijan. Na dworze cezara jest postacią najmniej zepsutą.
Ligia jest zrozpaczona. Początkowo nie chce udać się na wieczorną ucztę u Nerona, by okazać swoje niezadowolenie, zaprotestować. Akte wyjaśnia jej, że odmówienie zaproszeniu cezara sprowadzi nieszczęście na nią i całą jej rodzinę. Ponadto mówi jej o tym, że gośćmi będą z pewnością Winicjusz i Petroniusz, co da Ligii szansę na poproszenie ich o wstawiennictwo. Ligia nie wie, że to oni są sprawcami jej nieszczęścia. Idzie na ucztę. Dotąd nie widziała takiego przepychu, bogactwa i rozpusty. Przez szmaragd obserwuje ją sam Neron, ale zanim wyrabia sobie zdanie na jej temat, Petroniusz sugeruje mu, że jest za wąska w biodrach. Neron zawsze słucha oceny Petroniusza, więc przyznaje mu rację i dzięki temu nie zwraca już większej uwagi na dziewczynę, która w rzeczywistości jest niezwykle piękna.
Dosiada się do niej Winicjusz, który początkowo zachowuje się dość normalnie, ale z każdym łykiem wina jego zachowanie staje się coraz bardziej napastliwe. Zaczyna osaczać Ligię, mówić o miłości, dotykać ją, w końcu – bez jej zgody – całować. Winicjusz w emocjach wyjawia jej fakt, że następnego dnia zostanie sprowadzona do niego i mu oddana. Ligia jest przerażona. Tu wkracza Ursus (Lig, opiekun Ligii, nieprawdopodobnie silny) i wynosi swoją królewną z sali do jej komnaty.
Ligia rozmawia z Akte, która nie rozumie, dlaczego dziewczyna tak broni się przed rolą kochanki Winicjusza. Według niej to dobry los dla kobiety, innego sama nie zna. Zauważa, że to religia wyznawana przez Ligię daje jej taką siłę i przekonanie, że bycie poddaną mężczyźnie jest czymś złym. Ligia obmyśla plan ucieczki: podczas przenoszenia jej do domu Winicjusza ma ją odbić Ursus wraz z mieszkającymi w Rzymie chrześcijanami. Do tego czasu kobiety muszą się czymś zająć. Udają się do ogrodów cesarskich i podziwiają ich piękno. Spotykają tam żonę Nerona, Poppeę Sabinę i jej dwórki. Jedna z niewolnic trzyma na rękach córkę Poppei, Augustę. Poppea zauważa, że Ligia jest niezwykle piękna i dużo od niej młodsza. Widzi w niej rywalkę. Obawia się, że tak jak ona
doprowadziła do zgładzenia poprzedniej żony Nerona, tak Ligia mogłaby doprowadzić do jej upadku. Czuje do niej nienawiść i gdy Ligia prosi ją o pomoc w powrocie do domu, Poppea przysięga jej, że natychmiast odda ją Winicjuszowi.
Po Ligię przybywają niewolnicy Winicjusza i razem udają się do jego domu. Po drodze dochodzi do planowanego porwania dziewczyny. Oczekujący jej w domu Winicjusz odchodzi od zmysłów. Gdy przybywają do niego niewolnicy bez kobiety, w złości zabija jednego z nich a resztą wysyła na całonocną chłostę. Mężczyzna jest zrozpaczony i nie rozumie, że ktoś mógł mu się sprzeciwić. W głowie projektuje zemstę – chce Ligię biczować i ukarać za nieposłuszeństwo. Jednocześnie drży o nią.
Udaje się do pałacu, gdzie dowiaduje się, że z porwaniem nie mają nic wspólnego Aulus i Pomponia (tę drugą spotyka i odzywa się do niego słowami „Niech Bóg ci wybaczy”, czego nie rozumie). Akte mówi mu tym, że Ligia żywiła do niego ciepłe uczucia, ale przez swoje zachowanie ją stracił. Zamiast ją poślubić, chciał potraktować ją jak niewolnicę. Dodatkowo dowiaduje się, że zachorowała mała Augusta (córka Nerona i Poppei) – jeśli umrze, to Ligia zostanie oskarżona o jej śmierć, rzucenie czarów (zadba o to sama Poppea). To wszystko sprawia, że Winicjusz jeszcze bardziej pragnie odnaleźć Ligię, ale musi zrobić to na własną rękę.
W międzyczasie obserwujemy jedną z niewolnic Petroniusz, Eunice (Greczynkę). Widać, że potajemnie kocha swego pana. Gdy Petroniusz chce oddać ją Winicjuszowi na pocieszenie, woli chłostę i pozostanie w domu. Wyjawia Petroniuszowi, że zna pewnego filozofa-wróżbitę, który przepowiedział jej ból i szczęście. Dostała też od niego nitki z płaszcza boginki (tak naprawdę to zwykłe nitki z jego starego płaszcza) jako amulet, który ma zapewnić wzajemność w miłości. Co więcej, jest przekonana, że ów człowiek – Chilon Chilonides będzie w stanie pomóc w poszukiwaniach Ligii.
Chilon natychmiast zostaje wezwany. Z wyglądu przypomina żebraka, nie mędrca, ma sporą wiedzę, ale widać, że jest to człowiek cwany i wyznaje głównie pieniądze. Obiecuje odnaleźć Ligię i żąda za to sowitej opłaty. Na początek musi się dowiedzieć, co oznacza znak ryby narysowany przez kobietę.
Gdy wychodzi z domu Petroniusza, cieszy się, że wreszcie znalazł stałe źródło dochodu. Widzi, że Winicjusz jest gotów oddać połowę majątku za odnalezienie dziewczyny.