„Kamienie na szaniec” – działania dywersyjne Grup Szturmowych

<<powrót – Kamienie na szaniec– omówienie lektury

Działania dywersyjne to działania nastawione na:

  • eliminację jak największej liczby Niemców,
  • uniemożliwianie zaopatrzenia wojsk niemieckich,
  • ratowanie więźniów transportowanych do obozów koncentracyjnych,
  • wykonywanie wyroków śmierci na szczególnie okrutnych gestapowcach,
  • zdobywanie broni.

Działania te odbywały się z wykorzystaniem broni czy ładunków wybuchowych i służyły osłabieniu przeciwnika.

Najważniejsze akcje dywersyjne opisane w „Kamieniach na szaniec”:

  • ewakuacja mieszkania przy ulicy Brackiej (uniemożliwienie mieszkańcom opuszczenie kamienicy w czasie dwugodzinnej akcji oczyszczania mieszkania) – nie wszystko poszło zgodnie z planem i w efekcie Rudy został ranny w udo;
  • akcja pod Arsenałem – jej celem było odbicie Rudego z rąk niemieckich. Przy okazji wyswobodzono 25 innych osób transportowanych z alei Szucha na Pawiak. Akcja została okrzyknięta największym zbrojnym sukcesem Podziemia. Podczas akcji zginął „Buzdygan”, wskutek ran umarł Alek. Wśród przyjaciół zmarł również Rudy;
Dywersja to często ataki na pociągi wroga, rys. Polonistka Youtuberka
  • akcja w Celestynowie – przewodził jej „Zośka” po 3 miesiącach od śmierci Rudego. Polegała na odbiciu więźniów wiezionych z obozu koncentracyjnego w Majdanku do Oświęcimia. Mimo opóźnienia pociągu i niespodziewanego postoju 0,5 km od Celestynowa pociągu Wermachtu, udało się przeprowadzić akcje i uwolniono 49 więźniów;
  • akcja pod Czarnocinem – celem było wysadzenie mostu w chwili przejazdu transportu broni z Niemiec lub wysadzenie samego mostu; Akcją dowodził Zośka. Udało się jedynie uszkodzić przęsło w moście. Polska strona odniosła jednak liczne straty w związku z tą akcją (zatrzymane auto na Bielanach – 3 osoby zginęły, powrót po akcji – zginęły kolejne 2 osoby);
  • akcja w Sieczychach pod Wyszkowem – polegała na jednoczesnym zlikwidowaniu
  • dziesięciu posterunków żandarmerii niemieckiej, w tym jednej w Sieczychach. Akcję przygotował Zośka – był sierpień 1943 r. Wszystko przebiegło zgodnie z planem, po polskiej stronie zginęła tylko jedna osoba – Zośka.

<<powrót – Kamienie na szaniec– omówienie lektury