„Chłopcy z Placu Broni” – charakterystyka Nemeczka

<<powrót – Chłopcy z Placu Broni – omówienie lektury

Erno Nemeczek jest głównym bohaterem powieści dla młodzieży „Chłopcy z Placu Broni”. Pochodzi z ubogiej rodziny – jego ojciec jest krawcem, o matce niewiele wiadomo poza tym, że jest dobrą, serdeczną kobietą. Rodzina Nemeczków mieszka przy ulicy Rakos w Budapeszcie. Erno ma jedenaście lat i jest jednym z Chłopców z Placu Broni.

Nemeczek ma jasne włosy, jest wątłej budowy ciała. Wygląda na chorowitego. Nosi ubranie typowe dla budapesztańskich dzieci, na głowę zakłada czapkę w kolorach swojej drużyny.

Erno jest cichym, skromnym chłopcem. Nie protestuje, choć jako jedyny pełni funkcję szeregowca. Nie jest mu przyjemnie, gdy chłopcy traktują go jak chłopca na posyłki, ale wypełnia ich polecenia. Po cichu marzy o awansie.

Mimo swojego młodego wieku, Erno wielokrotnie wykazuje się niezwykłą odwagą. Pierwszą sytuacją, którą warto przywołać, jest wyprawa Boki, Nemeczka i Czonakosza do Ogrodu Botanicznego. Chłopiec przezwycięża strach, choć przychodzi mu to z trudem. Trudna sytuacja, obce miejsce i realne zagrożenie wystawiają go na próbę. Choć jęczy poparzony przez pokrzywy, to nie rezygnuje z akcji, nie narzeka.

Podobną sytuacją jest chwila, w której Nemeczek schodzi do obozu Czerwonych Koszul i wyjawia im, że słyszał całą ich rozmowę. Wie, że nie musiał tego robić, ale tak nakazuje mu postępować jakaś wewnętrzna siła, przekonanie o wartości lojalności, uczciwości i prawości. Feri Acz poruszony jego postawą proponuje mu przystąpienie do swojej drużyny, ale chłopiec odmawia. Nemeczek brzydzi się zdradą i ma odwagę to głośno wypowiedzieć. Nie ucieka, gdy przeciwna drużyna chce go ukarać, kąpiąc go w zimnej wodzie. Przyjmuje to z godnością.

O niezłomności bohatera świadczy również scena przedstawiająca bitwę o Plac Broni. Mimo choroby i ogromnego cierpienia, chłopiec przychodzi, by walczyć o swoją małą Ojczyznę. Dzielnie stawia czoła Feriemu Aczowi i pokonuje go. Wysiłek,który podejmuje osłabia go na tyle, że nie może o własnych siłach dojść do domu.

Ważne, by podkreślić, że Nemeczek jest też chłopcem niezwykle wrażliwym – bardzo boli go fakt, że niesłusznie został wpisany do Czarnej Księgi. Trudno jest mu zrozumieć taką niesprawiedliwość i nie kryje łez, gdy o tym mówi.

Erno Nemeczek to chłopiec, którego wielu powinno wziąć za wzór. Dziś w Polsce nie oczekuje się tego, by ktoś oddał życie za swoje przekonania, ale ceni się u ludzi tak zwaną odwagę cywilną i postępowanie zgodne z wytyczoną ścieżką określoną przez wyznawane wartości. Dobrze byłoby mieć takiego kolegę, od którego można by uczyć się lojalności, odwagi i postaw, których dziś często brakuje młodym ludziom.

<<powrót – Chłopcy z Placu Broni – omówienie lektury